ชื่อภาษาไทย : กูปรี ,
โคไพร
ชื่อสามัญ
: Kouprey
ชื่อวิทยาศาสตร์
: Bos sauveli
กูปรีเป็นสัตว์จำพวกกระทิงและวัวป่า เป็นสัตว์กีบคู่
ตัวโต โคนขาใหญ่ ปลายหางเป็นพู่ขน เป็นสัตว์จำพวกวัว ความยาวหัว-ลำตัว 210-223 เซนติเมตร
หนัก 681 ถึง 910 กิโลกรัม
ลักษณะทั่วไป
- ตัวผู้ มีขนสีดำ ขนาดความสูง 1.71-1.90 เมตร ขนาดลำตัว 2.10-2.22 เมตร น้ำหนักตัวประมาณ700-900 กิโลกรัม เขาตัวผู้จะโค้งเป็นวงกว้าง
แล้วตีวงโค้งไปข้างหน้า ปลายเขาแตกออกเป็นพู่คล้ายเส้นไม้กวาดแข็ง ขาทั้ง 4 มีถุงเท้าสีขาวเช่นเดียวกับกระทิง
(B. gaurus) ในตัวผู้ที่มีอายุมาก
จะมีเหนียงใต้คอยาวห้อยลงมาจนเกือบจะถึงดิน เชื่อว่าใช้ในการระบายความร้อน
- ตัวเมีย มีขนสีเทา มีเขาตีวงแคบแล้วม้วนขึ้นด้านบน
ไม่มีพู่ที่ปลายเขา มีเขากลวงแบบ Horns ขนาดเท่ากัน โคนเขาใหญ่ ปลายเขาแหลม
ไม่มีการแตกกิ่ง ยาวประมาณ
1 เมตร
สถานภาพในปัจจุบัน
ปัจจุบันไม่มีการรายงานการพบมานานแล้ว
จนครั้งหนึ่งเคยเชื่อว่าสูญพันธุ์ไปจากโลกเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่ ณ
ปัจจุบันเชื่อว่าอาจจะยังพอมีหลงเหลืออยู่ในชายแดนไทยกับกัมพูชาแถบจังหวัดศรีสะเกษ
รวมถึงบริเวณชายแดนระหว่างลาวตอนใต้และเวียดนามด้วย เพราะมักจะมีข่าวว่าพบสัตว์ลักษณะคล้ายกูปรีบ่อยๆ แต่ก็ยังไม่มีหลักฐานยืนยันที่น่าเชื่อถือพอ นอกจากคำเล่าลือเท่านั้น ครั้งหนึ่ง เคยเชื่อกันว่า
กูปรีอาจจะไม่ใช่วัวสายพันธุ์แท้ที่มีอยู่จริงในธรรมชาติ แต่เป็นเพียงแค่ลูกผสมของวัวบ้าน
(B. taurus) กับวัวแดง (B. javanicus) ซึ่งเป็นวัวป่าอีกชนิดหนึ่งเท่านั้น
แต่จากการตรวจสอบด้วยดีเอ็นเอของนักวิทยาศาสตร์ชาวฝรั่งเศสและนักวิทยาศาสตร์ชาวไทยบ่งชี้ว่า
ไม่เป็นความจริงแต่อย่างใด
พฤติกรรม
กูปรีหากินตอนกลางคืน
คาดว่าเพื่อหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับมนุษย์ เมื่อถึงรุ่งเช้าก็จะกลับเข้าป่าทึบไป
นอนพักผ่อนตอนบ่ายโดยจะล้อมกันเป็นวงเล็ก ๆ และแน่นหนา
ตกเย็นจึงออกมาที่ทุ่งหญ้าหากินอีกครั้ง
หากเป็นในฤดูฝนกูปรีอาจเข้าป่าทึบน้อยลงเนื่องจากเลี่ยงแมลงรบกวน อาศัยกันเป็นฝูง
ฝูงหนึ่งประกอบด้วยตัวเมียและเด็ก
ส่วนตัวผู้จะแยกออกไปรวมจับกลุ่มเป็นฝูงชายล้วนต่างหาก
ในฤดูแล้งจึงมาร่วมฝูงกับตัวเมีย ฝูงหนึ่งอาจมากถึง 20 ตัว กูปรีมีนิสัยตื่นตัวไม่อยู่นิ่ง
ชอบขุดดินและแทงตอไม้ ซึ่งเป็นเหตุที่ปลายเขาแตกเป็นพู่ เปรียบเทียบกับวัวแดงแล้ว
กูปรีตื่นตัวมากกว่าและมีท่วงท่าการวิ่งสง่างามกว่า
บางครั้งกูปรีก็หากินร่วมกับวัวแดงและควายป่า ชอบลงโป่งและตาน้ำ
เดินหากินคืนหนึ่งอาจไกลถึง 15 กิโลเมตร
สมาชิกในฝูงมีการแยกออกและกลับมารวมกันอยู่เสมอ
อาหาร: ไผ่ (Arundinella spp) หญ้าข้าวเปลือก (Arundinella setosa) และหญ้าในสกุลหญ้าโรด
ที่มา : https://th.wikipedia.org
http://www.verdantplanet.org
